Wspomnienia – pamiętnik serca i duszy …

Co to są wspomnienia? Czym one są? Czymś namacalnym, jednoznacznym, prawdziwym, a może wręcz odwrotnie złożonym, abstrakcyjnym lub nawet wymyślonym? Wspomnienia to wewnętrzny, jedyny w swoim rodzaju subiektywny pamiętnik znajdujący się w naszym sercu i duszy, a może nawet w wyobraźni.

,, Wspomnienia tworzą w duszy najpiękniejsze obrazy: czułość rąk ludzkich, dobroci serca, kwitnącej jabłoni … ,,

Katarzyna Ledwoń

Wspomnienia to postaci, wydarzenia, krainy z naszej przeszłości, które już odeszły, minęły, były naszym udziałem lub nadal są tylko to już inny czas, inny wymiar, przekaz, czy tez odbiór spowodowany zmianami, które toczą się w nas i wkoło nas. Mogą być one zarówno dobre, jak i złe. To od nas zależy do których z nich wracamy i które może nawet pielęgnujemy w naszej duszy, gdyż są nam bardzo bliskie, albo przenikają na wskroś nasze serce, w którym pozostaną na zawsze.

,, … wszystko, co przeżyliśmy na zawsze w nas pozostaje.

Nigdy nie wiadomo kiedy coś przypomni o sobie potęgując aktualne doznania

tak dobre, jak i złe.

Chcąc, nie chcąc jesteśmy kolekcjonerami chwil … ,,

Renata L. Górska ,, Za plecami anioła ,,

Wspomnienia to ktoś pozostający z nami, gdy już odszedł, a my wciąż nosimy w sobie pamięć o nim i mamy potrzebę, aby przywracać w myślach i sercu, wyobraźni wspólne chwile i czas spędzony razem, każdy uśmiech, słowa, czy gesty. To takie coś, co może już mięło, może nawet dawno, ale dla nas było i jest ważne. Rzadko kiedy przecież wraca się do czegoś, co nieistotne i nie mające większego znaczenia dla nas.

,, Wspomnienia żyją dopóty, dopóki do nich wracamy.

A rozkwitają tym wspanialej, im więcej serca wkładamy w ich pielęgnowanie. ,,

Ewa Glińska

Pisząc o wyobraźni mam na myśli, że każdy z nas inaczej interpretuje daną chwilę, czy też odbiera w wyjątkowy i specyficzny dla siebie sposób drugiego człowieka, otoczenie i zdarzenia, a w związku z tym i wspomnienia, które są kreacją naszego stosunku do kogoś, czegoś lub odbiorem określonej krainy, w której dane było nam być, są subiektywne, są wytworem naszych emocji, doświadczeń i wręcz zdolności do wyobrażania.

,, Wspomnienia rzadko bywają kontynuacją pejzażu, nastroju, czy rozmowy.

Są raczej nawiązaniem do wewnętrznego wątku,

podjęciem dialogu prowadzonego z samym sobą. ,,

Ewa Szumańska

Warto pielęgnować dobre wspomnienia. Nie dźwigać ze soba tych złych, nie obciążać się nimi, nie pozwolić, aby nas zatruwały i wpływały na nasze życie tu i teraz, gdyż to może uwikłać nas zarówno w konflikty wewnętrzne z samym sobą, jak i z otoczeniem.

,, Wspomnienia … to pajęczyny, w które łapie się nasz umysł ,,

Kelly Creagh ,, Cienie ,,

Wspomnienia, choć nie wrócą, są bardzo cenne. To rodzaj naszego wewnętrznego, prywatnego pamiętnika ukrytego w naszym sercu i duszy, zamkniętego, bądź otwartego dla innych, ale będącego naszym odbiorem tego, co było i co się wydarzyło.

,, Czas omija miejsca, które wspominamy ,,

Stanisława Fleszarowa – Muskat

Wspomnienia są w zdjęciach, muzyce, poezji, religii i w innych płaszczyznach, miejscach, rzeczach do których potrafią sięgnąć i w nich pozostać. One nie wrócą na jawie i taka jest ich istota, ale są w nas i zapewne dotyczą ważnych dla nas osób, przeżyć i wyjątkowych miejsc które są w naszych sercach i duszy. Nie rzadko pozostaną tam do końca naszych dni tutaj w czasie naszego ziemskiego życia, a może i dłużej. Dlatego warto o nie dbać, pielęgnować je, ale tylko i wyłącznie te dobre, jak już wspomniałam wcześniej, gdyż one mogą sprawić, że będziemy lepszymi, wrażliwszymi ludźmi, a te złe niestety na każdego wpłyną prędzej, czy później destrukcyjnie, więc lepiej o nich zapomnieć i do nich nie wracać. Bo po co? Co to zmieni?

,, Nigdy nie zapominaj najpiękniejszych dni twojego życia!

Wracaj do nich ilekroć w twym życiu wszystko zaczyna się walić. ,,

Phil Bosmans

Wspomnienia są częścią mnie. Zwłaszcza te związane z moim synkiem Adasiem i razem przeżytymi 15 latami naszego wspólnego życia. Adaś jest wciąż ze mną, gdyż to właśnie z moim dzieckiem przeżyłam wiele niezwykłych chwil, momentów, które pozostaną ze mną na zawsze. Przenikają moje serce i dusze, są we mnie. Lubię do nich wracać, wspominać i uśmiechać się do nich, bo są moje, moje własne. Jednakże wspominam i swoja mamę, i babcię oraz wiele innych osób, czy zdarzeń, odkrytych krain, w których mogłam być. Wracam do tych dobrych, pięknych, wzruszających, magicznych i wyjątkowych wspomnień, bo złych lepiej nie wspominać, nie truć się nimi, gdyż to nie jest potrzebne nam tu i teraz, choć i one nas ukształtowały na swój sposób, ale lepiej oczyścić się z nich i po prostu iść dalej, żyć dniem dzisiejszym z dobrymi wspomnieniami w tle.

,, Szczęśliwe wspomnienie jest może na ziemi prawdziwsze od samego szczęścia ,,

Alfred de Musset

Wspomnienia są jedynym w swoim rodzaju, niepowtarzalnym, wewnętrznym pamiętnikiem goszczącym w naszym sercu i duszy. Są bardzo cenne. Jednakże nie zapominajmy o tym, aby żyć chwilą, tym, co dzisiaj, nosząc w swoich sercach pamięć wyjątkowych osób, chwil i miejsc.

Moja Droga Czytelniczko i Mój Drogi Czytelniku dla mnie wspomnienia są bardzo ważne i bezcenne, są pamiętnikiem mojego serca i duszy, a dla Ciebie czym one są?